မိဖုရားေစာလံု
ပုဂံျပည္ တရုတ္ေျပးမင္း (၆၁၇ - ၆၄၈) သည္ တစ္ခါေသာ္ ေရကစားပြဲ၌ က်ီစယ္ေသာအားျဖင့္ ေမာင္းမငယ္ တစ္ေယာက္အား မိဖုရားေစာလံုကို ဆံပင္ႏွင့္တကြ တစ္ကိုယ္လံုးရႊဲေအာင္ ေရဖ်န္းပက္ေစ၏။ စိတ္ဆတ္ေသာ ေစာလံုသည္ အလြန္ရွက္နာျခင္းျဖစ္၍ မင္းႀကီး၏ စားေတာ္တြင္ အဆိပ္ခတ္ေလ၏။ မင္းႀကီးစားခါနီးတြင္ ေအာက္က ေခြး ေခ်ေလလ်ွင္ နိမိတ္မေကာင္းဟု ခ်က္ခ်င္းမစားဘဲ ေခြးအား
ေကြ်းၾကည္႔၏။ ေခြးလည္း စားေသာခဏ၌ ေသေလ၏။
စစ္ေမးေသာ္ ေစာလံုသည္ မကြယ္မေထာင့္ဘဲ" ဟယ္ ပန္းပြတ္သည္ေျမး နင္သည္ ငါ့ကို အမ်ားေရွ႕တြင္ အရွက္ခြဲသည္ကို စိတ္နာ၍ ငါၾကံသည္ " ဟု ဆိုေလ၏။ တရုတ္ေျပးမင္းသည္ မင္းမ်ိဳးအစစ္ မဟုတ္ ၊ ပန္းပြတ္သည္၏ ေျမးျဖစ္သည္။ ဤသို႕ အမ်ိဳးကို ထိခိုက္၍ ဆိုသည္ကို မင္းႀကီး အလြန္ နာၾကည္းအမ်က္ထြက္၍ ေစာလံုကို သံက်ပ္စင္တြင္ ဖိုထိုး၍ သတ္ေလဟု အမိန္႕ေပးေလ၏။ သံက်ပ္စင္ ေဆာက္ေနစဉ္ ခုနစ္ရက္အတြင္း ေစာလံုသည္ သီလေဆာက္တည္၍ အဘိဓမၼာတရားကို နာယူၿပီးလ်ွင္ ဂုဏ္ေတာ္ကို အၿမဲ ပုတီးစိတ္ေလ၏။ ရက္ေစ့၍ သံက်ပ္စင္ ရဲရဲထက္သို႕ မေၾကာက္မရြံ့ တက္ေသာအခါ မီးသံုးႀကိမ္ ေသေလသည္။ သံုးႀကိမ္ေစ့မွ ငါသည္ " ခဏခ်င္း ကြ်မ္းေစေသာ " ဟု ဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ေသေလ၏။
ေစာလံု ေသၿပီးေနာက္ မင္းႀကီးသည္ ေနာင္တႀကီးစြာရ၍ စက္ေတာ္ေခၚရာမွပင္ " ေစာလံု ေစာင့္ပါခလွည့္ ၊ ေစာင့္ပါခလွည့္ " ဟု ျမည္တမ္းမိေလ၏။ ေနာက္မွ မိဖုရားေစာႏွင့္ ဆရာေတာ္တို႕က တရားျပ၍
ႏွစ္သိမ့္ေစ၏။ ထိုအခါမွစ၍ မင္းႀကီးက " ေနာင္အခါ ငါက ေသေစ ဆိုေသာ္လည္း ၁၀ ရက္ ၁၅ ရက္ထား၍ စစ္ေၾကာၾကရမည္။ ေသတန္မွ ေသပါေစ " ဟု မိမိဦးရီးေတာ္သူ သိမၼစည္းအား မွာၾကားေတာ္မူေလသတည္း။
အမႈထမ္းေကာင္း အုတ္လွအေၾကာင္း
ပုဂံျပည္ နရသီဟပေတ့မင္းႀကီး၏ အမတ္ပညာရွိႀကီး ရာဇသၾကၤ ံတြင္ ပုဂံအုတ္လွႀကီး ၊ ေညာင္ဦး အုတ္လွငယ္ ဟူ၍ သားႏွစ္ေယာက္ ရွိ၏။ အဖ အနိစၥ ေရာက္ေသာအခါ အဖ၏ အမည္ကို လုၾကရာ မင္းႀကီးက " အမည္သည္ လိုရင္းမဟုတ္ ၊ သတၲိ အရည္အခ်င္းသာ လိုရင္း ျဖစ္သည္ ၊ အမည္ကို မလုၾကႏွင့္ " ဟု ဆို၍ အႀကီးကို ' အနႏၱပစၥည္း ' ၊ အငယ္ကို ' ရ ႏၱပစၥည္း ' ဘြဲ႕အမည္ ေပးေတာ္မူ၏။ ဤတြင္ အုတ္လွငယ္ အေၾကာင္းကာ တစ္ခါေသာ္ ရခိုင္ျပည္ဘက္ မစၧဂီရိ အရပ္၌ ပုန္ကန္သည္ကို ႏွိမ္နင္းရာ ရာဇသၾကၤ ံပါ စစ္သူႀကီး ေလးေယာက္ကို မႉး၍ ေစလႊတ္လိုက္၏။
မစၧဂီရိစားလည္း မခံနိုင္၍ အညံ့ခံၿပီးလ်ွင္ အသက္ကို လႊတ္ပါဟု အခြင့္ေတာင္းလာ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ရာဇသၾကၤ ံသား အဆိုပါ အုတ္လွငယ္ကို သံေတာ္ဦးတင္ ေစလႊတ္၍ အုတ္လွငယ္သည္ စလင္းသို႕ ေရာက္လ်ွင္ ေန႕ညမေရြး ေလွျဖင့္ ဆန္ေလ၏။ မင္းႀကီးလည္း " စစ္က ဆက္စာတမန္ မေရာက္ ၾကာေလသည္ " ဟု ေလသာျပတင္းက ၾကည့္ေမ်ွာ္ေသာ္ အေဝးမွ ရြက္တိုက္လာသည့္ ေလွကို ျမင္ေတာ္မူလ်ွင္ စစ္က လႊတ္လိုက္ေသာ သံေလွ ျဖစ္တန္ရာသည္ဟု စစ္အေၾကာင္းကို အလ်င္သိလိုေဇာႏွင့္ ေမးေစ၏။ အုတ္လွကား စစ္အေၾကာင္းကို မေလ်ွာက္ ၊ က်ြန္ေတာ္ အုတ္လွ လာသည္ ဟူ၍သာ ေလ်ွာက္လိုက္၏။ မင္းႀကီးက " ငါ ေၾကာင့္ၾက ေတာ္မူ၍ အလ်င္အျမန္ ေမးေစသည္ကို ဤသို႕ ေလ်ွာက္ရသေလာ ၊ ငအုတ္လွကို သတ္ေလ " ဟု သူသတ္ကို ေစေတာ္မူ၏။
သူသတ္တို႕ ဓားေဖြးေဖြးႏွင့္ ေလွသို႕ တက္လာမွ အေၾကာင္းကို သိရေသာ္ " စစ္ေရး သာေၾကာင္းကို
ေလ်ွာက္ပါရေစဦး " ဟု ဆို၏။ သူသတ္တို႕လည္း မင္းႀကီးအား ေလ်ွာက္ေသာ္ " အုတ္လွငယ္ လာေစဦး " ဟု ဆို၏။ သူသတ္တို႕လည္း မင္းႀကီးအားေလ်ွာက္ေသာ္ " အုတ္လွငယ္ လာေစဦး " ဟု မိန္႕ေတာ္မူျပန္သည္။
ေရွ႕ေတာ္သို႕ ေရာက္ေသာ္ မိမိ၏ ဦးေခါင္း၌ ေပါင္းထုပ္ထားေသာ အဝတ္ကို ခြ်တ္ဖြင့္ေလ၏။ ဆံပင္မ်ား အေထြးေထြး ကြ်တ္၍ က်ေလသည္။ က်ေသာ ဆံပင္မွာလည္း သန္းႏွင့္ က်ိက်ိ ရွိသည္ကို မင္းႀကီးျမင္ေစၿပီးမွ " အရွင့္အမႈေတာ္ကို ဦးေဆြးဆံျမည့္ ထမ္းပါသည္ ၊ အရွင္ ျမင္ေတာ္မမူပါ ၊ အလြယ္တကူ မေလ်ွာက္သာ
ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ မေလ်ွာက္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္ " ဟုေလ်ွာက္ေလ၏။ ထိုအခါမွ မင္းႀကီးက ဟုတ္မွန္လွေပသည္ဟု ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၍ ေရမိုးခ်ိဳး ၊ နံ႕သာလိမ္း ၊ အဝတ္ေကာင္းဝတ္ ၊ အစားေကာင္း စားေစၿပီးမွ စစ္အေၾကာင္းကို ေလ်ွာက္ေစ၏။ စစ္အေၾကာင္းကို ၾကားရေသာ္ " မစၧဂီရိစားမွ စ၍ တစ္ၿမိဳ႕လံုးကို သစၥာေပးၿပီးလ်ွင္ သားႏွင့္ ညီတို႕ကို ပုဂံသို႕ ယူခဲ့ေစ " ဟု အမိန္႕ေတာ္ ခ်မွတ္လိုက္
ေလသတည္း။
ျမန္မာ႔ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာ (ဦးဖုိးက်ား) မွ